недеља, 9. мај 2010.
Zbogom / Adio
ZBOGOM
Lice preplavljeno suzama
na kome
svaka bora je priča za sebe,
izlazim, skoro trčeći,
samo da ne vidim
kako bol
u jednom trenu
izobličava tvoje lice.
Svako zbogom tebi, majko,
moja je jedna krivica.
ADDIO
Il viso innondato dalle lacrime
sul quale,
ogni ruga è una storia a sé.
Esco, quasi correndo,
facendo finta di essere in ritardo,
solo per non vedere
come il dolore
in un attimo,
trasforma il tuo viso.
Ogni addio, con te madre,
è una mia colpa.
Rada Rajić-Ristić
(pesma iz zbirke "Pod nebom Srbije)
_____________________________________
Пријавите се на:
Објављивање коментара (Atom)
Нема коментара:
Постави коментар